Yenidoğan epilepsi, genellikle 0-1 yaş arasındaki bebeklerde ortaya çıkan bir sağlık sorunudur. Epilepsi, toplum arasında sadece kasılma ya da dişlerin kenetlenmesi gibi belirtilerle bilinse de aslında yalnızca bu belirtilerle sınırlı değildir. Yenidoğanlarda ufak nöbetler şeklinde epilepsi gelişebilir. Örneğin, yenidoğan bir bebeğin aniden sıçraması epilepsi nöbeti olabilir. Sara olarak da bilinen epilepsi, ateş, kafa travması gibi bazı tetikleyiciler sonucu gelişebilir. Bazen ise tetikleyici herhangi bir etken olmadan bebekte bilinç kaybı ya da bilinç bozukluğu görülen ataklar olabilir. Daha çok çocukluk döneminde 0-1 yaş arası bebeklerde ortaya çıkan epilepsi, bazen vücut kitlenmesi, kasılma, ağızdan köpük gelmesi, dişlerin kenetlenmesi gibi belirtilerle görülebileceği gibi bazen tanısı zor, kısa süreli ufak nöbetler şeklinde de meydana gelebilir. Bebeklerde kol, bacak, gövde ya da baş bölgesinde fark edilen sıçrama hareketlerinin ciddiye alınması gerekir. Bu tarz ufak sıçramalar göz ardı edildiğinde ve tedavi edilmediğinde ileride ciddi nöbetlere dönüşebilir.

Ani Sıçrama: Yenidoğan bebeklerde kollar, bacaklar ve baş bölgesinde gelişen sıçrama ya da kapanma hareketleri epilepsi belirtisi olabilir.

Gözlerin Sabit Kalması: Gözlerin sabit bir noktaya kenetlenmesi, kasılma ve kusma epilepsi belirtisi olarak yaşanabilir.

Dalma: Epilepsi nöbetinde bebek 5-10 saniye dalabilir. Bu süreç içinde çevreye karşı duyarsız olur.

Geceleri Sık Uyanma: Epilepsi belirtisi olarak bebek geceleri sık aralıklarla uyanabilir. Bu arada bebekte kasılma ve sıra dışı hareketler fark edilebilir. Bazen durum uyku bozukluğu ile karıştırılabilir.

Ani Baş Düşmeleri: Yere kapaklanma şeklinde ani baş düşmeleri epilepsi nöbeti olarak yaşanıyor olabilir.

Sıçrama: Bebekte bazen elektrik çarpmış gibi ani sıçrama gelişebilir.

Epilepsi tedavisinde hangi tedavinin uygun olduğu epilepsi türüne göre değişim gösterir. Çocukluk çağında gelişen iyi huylu epilepsi genelde herhangi bir müdahaleye gerek kalmadan ergenlik döneminde kendiliğinden geçebilir. Bazen ise devamlı ilaç kullanılması gerekebilir. Kafa travması, menenjit ya da farklı bir nörolojik hastalık epilepsiye yol açmışsa tedavi edilme şansı oldukça düşük olabilir. Bu gibi durumlarda hastanın ömür boyu ilaç kullanması gerekebilir.

Yenidoğan epilepsi tanısı koymak için EEG (elektroensefalografi) ve video EEG monitörizasyonu gibi ileri tetkikler kullanılabilir. Ayrıca metabolik ve genetik testler de yapılabilir. Tedavi sürecinde ise multidisipliner bir yaklaşım benimsenerek nörolog, pediatrist ve genetik uzmanı gibi farklı branşlardan doktorların koordineli çalışması önemlidir.

Yenidoğan epilepsi tedavisinde erken teşhisin önemi büyüktür. Erken teşhis ve uygun tedavi ile nöbetlerin kontrol altına alınması ve bebeğin normal gelişim sürecini tamamlaması sağlanabilir. Bu nedenle, ebeveynlerin bebeklerinin davranışlarını dikkatle gözlemlemesi ve şüpheli durumlarda vakit kaybetmeden bir uzmana başvurması büyük önem taşır.