Epilepsi, beyindeki sinir hücrelerinin anormal elektriksel aktiviteleri sonucu ortaya çıkan, kısa süreli nörolojik bir hastalıktır. Bu durum, beyinde algılanan elektrik sinyallerinin normalde olması gereken şekilde yayılmaması nedeniyle aniden gelişen nöbetlerle karakterizedir.

Epileptik nöbetler çeşitli şekillerde ortaya çıkabilir. Bazı hastalarda bayılma ve titreme gibi belirtiler görülebilirken, bazı hastalarda nöbetler fark edilmeyebilir. Bu gibi durumlarda epilepsi teşhisi gecikebilir veya zorlaşabilir. Epilepsi nöbetlerinin süresi birkaç saniye ile birkaç dakika arasında değişebilir.

Beyindeki sinir hücrelerinin fonksiyonlarını kesintiye uğratan çeşitli faktörler epilepsinin gelişmesine sebep olabilir. Enfeksiyonlar, kafa travmaları, genetik etkenler, doğumsal bozukluklar epilepsinin nedenleri arasında yer alır. Epilepsi tedavisinde genellikle ilaç tedavisi kullanılarak nöbetler kontrol altına alınabilir. Epilepsinin tamamen iyileşmesi yalnızca bazı türlerinde mümkündür. Belli bir nedene bağlı olarak gelişen epilepsi hastalığı yaşam boyu sürebilir ve düzenli olarak ilaç tedavisi gerektirebilir.

Yapılan araştırmalara göre yaklaşık 500 adet gen bu hastalıkla ilişkilidir. Dolayısıyla, epilepsinin gelişiminde genetik özelliklerin payı büyüktür.

Kafaya alınan bir darbe, trafik kazası ya da başka bir travmatik olay beyinde kalıcı bozulmalara neden olabilir. Özellikle açık yaralarda hastalığın gelişme riski daha yüksektir. Kısa süreli bilinç kaybına yol açan yaralanmalar epilepsiye neden olmaz.

Beyin tümörü veya felç gibi beyni doğrudan etkileyen sağlık problemleri de epilepsiye yol açabilir. Özellikle 35 yaş üzeri kişilerde epilepsiye en çok neden olan sebepler beyin koşullarıdır.

Vücutta meydana gelen bazı enfeksiyonlar beyin yapısında kalıcı değişimlere yol açabilir ve bu da epilepsiye neden olabilir. Bakteri ve mantar enfeksiyonları beyinde apse gelişmesine sebep olabilir. Apse, epilepsi dahil olmak üzere daha farklı ve ciddi nörolojik sorunlara sebep olabilir. Menenjit yani beyin zarı iltihabı, ensefalit gibi enfeksiyon türleri epilepsiye yol açabilir.

Beyin hücresini etkileyen herhangi bir hastalık epilepsiye yol açabilir. Özellikle yaşlılarda görülen epilepsi, demans hastalığından kaynaklanabilir. Kalp krizi sonucu beyne ulaşan kanın kesintiye uğraması, beyin hücrelerinin kalıcı şekilde zarar görmesi epilepsi nedenleri arasında yer alır.

Anne karnında gelişen bebeğin beyni, annenin bilinçsiz beslenmesi, gebelikte enfeksiyonel bir hastalık yaşanması ya da oksijen eksikliği nedeniyle zarar görebilir. Bu durumda epilepsi gelişebilir.

Otizm veya nörofibromatoz gibi bazı gelişim bozuklukları epilepsiye neden olabilir.

Epilepsi tedavisinde öncelikle hastalığın türünün net olarak teşhis edilmesi gerekmektedir. Tedavide ilk tercih edilen yöntem genellikle anti-epileptik ilaçlardır. Bu ilaçlar sayesinde hastaların yaklaşık %70'inde nöbetler kontrol altına alınabilmektedir. İlaç kullanımı genelde ikinci nöbet yaşanmadan başlatılmaz. Eğer MR ile beyin hasarı saptanmışsa veya felç gibi beyin hasarına neden olan bir etken görülmüşse ilaç tedavisi birinci nöbetten sonra başlayabilir.

Bazı epilepsi hastalarında cerrahi müdahaleye ihtiyaç duyulabilir. Cerrahinin amacı, beynin epileptik nöbetlere neden olan kısmını diğer dokulara zarar vermeden çıkarmaktır. Ancak cerrahi sonrası ciddi komplikasyonların gelişme olasılığı oldukça yüksektir ve bu nedenle cerrahi en son tercih olarak düşünülmelidir.